Basilicata is een fascinerende regio dat voor velen nog volstrekt onbekend is. Een gebied met een ogenschijnlijke eenvoud waar de tijd geen greep op lijkt te krijgen. Geniet tijdens deze fietsvakantie van de overweldigende natuur, de lokale mediterrane keuken, de authentieke sfeer en de enorme gastvrijheid van de mensen. Deze tocht begint en eindigt met een overnachting in de historische wijk van Matera, ‘Citta dei Sassi’.
Prijzen 2024 | Prijzen zijn per persoon |
7 nachten o.b.v. 4 x Logies Ontbijt, 3 x Half Pension | € 1.025,- |
Toeslag eenpersoonskamer | € 175,- |
Huur hybride fiets | € 130,- |
Huur elektrische fiets | € 230,- |
Optie: extra dag met rondrit vanuit Bernalda o.b.v. Logies Ontbijt | € 65,- |
De fietsvakantie Basilicata – Carlo Levi kan iedere dag worden gestart. Reisperiode van 1 maart t/m 30 juni en van 1 september t/m 31 oktober. In juli en augustus is liggen de prijzen voor deze reis circa 15 – 25 % hoger t.o.v. de standaard prijzen. Deze maanden behoren niet tot de reguliere reisperiode wegens de mogelijk hoge temperaturen.
Tijdens deze fietsvakantie in Basilicata huur je een fiets van onze lokale partner in Matera. Je kunt hier kiezen uit de maten small, medium en large. Zoals voor alle tochten geldt ook hier dat je simpele reparaties zoals het plakken of het verwisselen van een band zelf kunt oplossen. Daarnaast kun je voor professionele assistentie bellen met onze lokale partner in Matera, waarvan je het telefoonnummer meekrijgt. Wanneer het een eigen fiets betreft kunnen er aan deze hulp kosten verbonden zijn.
Een helm kan op aanvraag worden gehuurd à € 10,00 per stuk. Een telefoonhouder is ook op aanvraag te huur (kosteloos).
Graag aangeven bij het invullen van het boekingsformulier.
Basisprijs: € 130,- per 6 dagen.
Verlenging: € 20,- per fiets/per dag.
Basisprijs: € 230,- per 6 dagen.
Verlenging: € 35,- per fiets/per dag.
Basisprijs: € 190,- per 6 dagen.
Verlenging: € 40,- per fiets/per dag.
Basisprijs: € 190,- per 6 dagen.
Verlenging: € 40,- per fiets/per dag.
Basisprijs: € 230,- per 6 dagen.
Verlenging: € 40,- per fiets/per dag.
Basisprijs: € 230,- per 6 dagen.
Verlenging: € 40,- per fiets/per dag.
Basisprijs: € 230,- per 6 dagen.
Verlenging: € 40,- per fiets/per dag.
De huurfietsen die je via Onderweegs in Italië huurt zijn niet verzekerd tegen schade en/of diefstal. Ook een eigen reisverzekering voorziet vaak niet in de dekking van de huurfietsen. Je bent persoonlijk aansprakelijk voor diefstal en/of beschadigd gehuurd materiaal.
Wij adviseren om de huurfietsen via Onderweegs in Italië te verzekeren à € 1,77 per fiets, per dag. Daarnaast gelden eenmalige poliskosten à € 3,50. Er wordt dan een reisverzekering afgesloten inclusief basisdekking + extra dekkingen voor bagage en extra sportuitrusting. De fiets is dan tot € 2.500,- gedekt. Er geldt een eigen risico van € 100,-. Wij werken samen met a.s.r. verzekeringen.
Deze reisverzekering t.b.v. de huurfietsen is eenvoudig toe te voegen in het boekingsformulier.
Tijdens deze fietsvakantie in Basilicata fiets je over geasfalteerde wegen door een voornamelijk heuvelachtig, maar ook middelhoog bergachtig gebied. Op de dagen dat je kunt kiezen uit twee afstanden zijn de kortste tochten van lichter niveau, evenals de rit op dag 7. Je dient te beschikken over een goede fietsconditie.
korte route | lange route | |||
---|---|---|---|---|
afstand | niveau | afstand | niveau | |
Dag 2 | 49 km | 2,5 | 56 km | 3 |
Dag 3 | 56 km | 3 | ||
Dag 4 | 50 km | 2 | 63 km | 3 |
Dag 5 | 37 km | 2,5 | 67 km | 3,5 |
Dag 6 | 59 km | 2,5 | 73 km | 3 |
Dag 7 | 47 km | 2,5 |
Lees meer over het niveau van onze fietsvakanties in Italië.
Afstand Utrecht – Matera: 1946 km.
Afstand Brussel – Matera: 1813 km.
Meer informatie op: www.google.nl/maps
www.nsinternational.nl
www.bahn.de
www.trenitalia.it
Vanaf treinstation Bari Centrale rijdt er regelmatig een trein van de Italiaanse spoorwegonderneming Ferrovie Appulo Lucane naar de Piazza Matteotti in Matera.
Kijk voor meer info op www.ferrovieappulolucane.it.
Er rijden geen treinen op zondag tussen Matera en Bari. Uitsluitend enkele bussen, d.d. maart 2018:
Van Bari naar Matera:
Vertrek om 09.55 – 12.50 – 19.05 (vanaf Via R. Bovio)
Van Matera naar Bari:
Vertrek om 10.25 – 13.00 – 16.15 – 18.40 – 21.00 (vanaf Matera Centrale)
Optie 1: Er vertrekt ongeveer om de drie kwartier een bus – lijn 16 – vanaf luchthaven Bari naar Bari Stazione Centrale (centraal station). Duur circa 30 minuten. Kosten: ca. € 5,- p.p. Zie ook; www.autoservizitempesta.it/orari.php.
Je kunt ook met de trein van vliegveld Bari naar Bari centraal, duur circa 20 minuten. Zie ook; www.ferrovienordbarese.it/times.
Vanaf Bari centraal neem je de trein naar Matera, duur circa 2 uur. Zie ook; www.ferrovieappulolucane.it.
Optie 2: Vanaf Bari Palese rijdt er 5 x per dag een shuttle bus naar Matera. Pugliairbus is een shuttle service van de busmaatschappij SITA. Duur circa 2 uur. Zie ook; www.aeroportidipuglia.it/bus-pugliairbus-.
Voor de terugreis neem je in Matera de trein terug naar Bari Centrale. Er rijdt regelmatig een trein vanaf de Piazza Matteotti in Matera naar Bari, van de Italiaanse spoorwegonderneming Ferrovie Appulo Lucane. Duur circa 2 uur. Zie ook; www.ferrovieappulolucane.it.
Onze Basilicata Carlo Levi zit er weer bijna op. We hebben de fietsen zojuist weer ongeschonden ingeleverd. We hebben ontzettend genoten! De prachtige route, uitzichten, de dorpen op de bergtoppen en super aardige mensen! Lekker eten ook. Alles was weer top geregeld! Fijne hotels, de tassen stonden iedere keer weer klaar, de routes waren mooi en klopten helemaal, de gravelbikes van de bikeshop waren echt heel fijn voor deze route. Hartelijk dank Laurens en team!! Wij genieten nog een dagje in Matera en gaan dan nog een paar dagen toeren in de hak van de Italiaanse laars. Groeten Ronnie en José
De Carlo Levi toer is zonder enige twijfel de meest speciale rondrit die we ooit reden met de fiets. Net zoals in Molise komt naast het fietsplezier ook de intense beleving en de emotie. Het is een moeilijk te beschrijven gevoel. Ik doe toch een poging…
Onder luid getoeter om niks wordt je Matera als het ware uitgespuwd. En plots gaat het linksaf en…stilte. Aan beide zijden van de weg staan stokoude olijfbomen die vol trots hun groene goud tonen en je als het ware begeleiden naar het natuurparadijs. Door de aanleg van een nieuwe weg wordt de rust nog voor 600 meter verstoord maar dan volgen meer dan 10 km zonder afslag, huis, kat of hond. De stank van auto’s maakt plaats voor de geur van wilde tijm, salie en andere welriekende planten die we niet kunnen thuiswijzen. Scheuren in de akkers en de weg. Zelfs onkruid wordt hier verboden om te groeien. Het overweldigende landschap laat je voelen dat alleen de natuur hier alles beslist en je al heel blij mag zijn als toeschouwer op de eerste rij.
De volgende morgen wordt je wakker boven op de heuvel in Bufalara. Staalblauwe hemel met een onwaarschijnlijk uitzicht en beklijvende stilte alweer. In de verte is de weg te zien die straks mag worden beklommen. Het is zondag en bij het vertrek zijn hier en daar rookpluimen te zien. Er staat wat wind en de boeren maken er gebruik van om gecontroleerd (?) de berm af te branden waar het riet te dik is geworden. Even verder staat een tractor midden het veld in lichtelaaie. Een achttal boeren kijken machteloos toe…
De weidse vlakten maken eventjes plaats voor het natuurpark van de Salandrella rivier. Wat een zalige zondag! Een waanzinnig mooie afdaling is de beloning na een toch wel lastige klimbeurt.
Eindpunt van de dag, Stigliano, is dan weer de somberste stad van de tocht. Aftandse woonblokken, leegstand. De brede hoofdstraat is afgezet met nadar en daar maken jonge moeders gretig gebruik van om hun kroost even te laten spelen. Er is verder niks te doen. Zo komen de bewoners uit de blokken ook eens buiten. Op een lange rij zitten wel vijftig mannen naast elkaar gewoon te kijken naar, ja naar wat? We vragen ons af of er vandaag een uitgaansverbod is afgekondigd voor de vrouwen. Tot we binnen gaan in de zeer mooie kerk. De mis van 19 u is net gestart. Afgeladen vol met…dames van alle leeftijden. De grote honger en de immense dorst hebben ons belet om de maatschappelijke studie hieromtrent te voltooien.
Op maandag is het de eerste schooldag in Basilicata. Maar het is vrij warm en we merken dat een aantal kinderen de start liever nog wat uitstelt. Vandaag wacht het bezoek aan Aliano. Het is van belang dat iemand van het gezelschap het boek van Carlo Levi heeft gelezen. Een saai boek, zegt mijn vrouw, maar wanneer verschillende plekjes in het mooie dorp verwijzen naar flarden tekst is het echt genieten van haar doorzettingsvermogen.
Het pleintje waar de mensen wachtten op (geen) post van familie of bekenden is ontroerend mooi. Onvergetelijk is ook het bezoek aan het kerkhof waar Carlo begraven ligt. De kers op de taart die dag is Rabatana. Het oord dat je vanuit Tursi na 4 km klimmen bereikt. Het scheelde geen haar of we zaten er nog. Bij het bezoek aan de crypte (zeker doen !) hoorden we de sleutels knarsen in het slot. Een ultieme jump op de trappen, hard gebonk op de deur en het feit dat de krasse dame niet meer de snelheid had van een hinde om de kerk te sluiten, zorgden ervoor dat we nog intens van deze stopplaats en het romantisch diner op de toren konden genieten.
De volgende dag rijden we in een totaal ander landschap. Hier en daar een herder met zijn schapen die je doen vermoeden dat de gewone wereld weer dichter bij komt. Eens Craco voorbij is het zo ver. Op de middag komen we aan bij de Bar/Trattoria Lucana en we worden hartelijk begroet door iedereen met: ha weer fietsers uit “Ollanda”! Er is een sprekende kaart en in geen tijd zit de zaak bomvol. Verse druiven, zonet geplukt bij de buren, zegt de baas. De beste die er zijn. En gelijk had hij. Helemaal op krachten na de pasta met verse zeevruchten zetten we koers naar Bernalda.
Net zoals iedere Onderweegse fietser belanden we ’s avonds in het uitstekende restaurant van FF Coppola. Elania, op de receptie bij Giamperduto, loodst er iedereen naar toe en ’s anderendaags weten we hoe dat komt. Aan het einde van het seizoen mogen ze allemaal eens rijkelijk gaan tafelen met de ploeg. Gratis. Als dank je wel. Dat vernemen we van … de baas van de Trattoria Lucana die we geheel toevallig in Bernalda opnieuw ontmoeten in het restaurant La Pennetta, het ongelofelijk lekkere visrestaurant van zijn zoon. Hij herkent ons meteen, begroet ons als zijn beste vrienden en vertelt over de stad, de mensen en ZIJN visser die de vangst van de dag steeds komt afleveren in het restaurant waar zijn zoon er vervolgens “iets” lekkers van maakt. We krijgen een koffie en een Amaro aangeboden. Zo hartelijk!
De laatste rit rijden we met gemengde gevoelens. Nog even genieten van die unieke stad Matera die langzaam dichterbij komt. Het valt ons op dat er minstens 10 nieuwe restauratiewerven zijn gestart sinds we vertrokken. Teodora, de uitstekende gids op de eerste dag (een must !), had ons verteld over de rush tegen de tijd voor Matera. De stad is in 2019 culturele hoofdstad van Europa en de toegankelijkheid van de stad en zijn monumenten moet nog absoluut beter worden.
De vraag is: wordt 2019 een zegen, een vloek of allebei voor dat unieke stuk erfgoed in de wereld? We zijn wat stilletjes als we de stad verlaten. Zonder woorden weten we van elkaar dat het vrijwel onmogelijk wordt om deze fietsvakantie in Basilicata nog ooit te overtreffen.
Tot Onderweegs in Italië!
Linda en Jef
Ook in Basilicata kan het slecht weer zijn. Na een tocht door de stromende regen bij 18 gr arriveren we doorweekt en verkleumd bij het agriturismo in Grottole. De eigenaresse is een ontzettend aardige vrouw die oorspronkelijk uit Berlijn komt. Ze heet ons hartelijk welkom. Het avondeten in een restaurant in Grottole (ze brengt en haalt je) is uitstekend.
De tocht van Bufalara naar Stigliano is pittig maar erg mooi en goed te doen. Je passeert meerdere plaatsjes. Vanwege het onzekere weer hebben we echter doorgefietst. Ook een wegafsluiting die we maar hebben genegeerd. De weg bleek echter volledig weggeslagen, met de fiets konden we nog net langs de afrastering lopen. Zowaar een lekke band. Het meegegeven reparatie-kitje functioneert goed. Uitstekende routebeschrijving. Bij het hotel in Stigliano worden we gastvrij ontvangen met een welverdiend biertje. Hier wel prima voorzieningen. ‘s Avonds in Stigliano een bruiloftsfeest in het hotel. Interessant om te zien hoe dat gaat. Prima ontbijt.
Op naar Tursi. Gekozen voor de lange route met uiteindelijk bijna 1200 hoogtemeters. De route gaat, via een mooie klim langs het fraaie Aliano, het dorp van de schrijver Carlo Levi, met indrukwekkende uitzichten door een prachtig natuurgebied. De opmerking ‘zo nu en dan een slechte weg’ is een understatement. De weg was geregeld gewoon weg. Meerdere ‘roadblocks’, die we maar hebben genegeerd. Leve de fiets.
De hele middag zijn we 2 mensen en een stel los lopende geiten tegen gekomen. Wat een prachtige tocht. Na al het klimmen ook nog een venijnig toetje. Wanneer je Tursi binnen fietst ben je er nog helemaal niet. Er volgt nog een 4 km lange serieuze klim naar het Palazzo dei Poeti. Dit is echter zeer de moeite waard. Het hotel ligt in Rabatana, een hele bijzondere, deels vervallen, wijk die dateert uit de 9e eeuw. Men is bezig om het allemaal weer op te pimpen, maar nu is dat nog maar beperkt gebeurd. Het is dus nog een beetje rustig. Het hotel is top. Ontzettend aardige mensen en prachtige terrasjes en zitjes.
De dag er na een variant op de voorgestelde rondrit. Wij gingen naar zee: Lido di Policoro. Wederom een onwaarschijnlijk mooie, ruige natuur. We passeerden o.a. de kerk/bedevaartsplaats S. Maria di Angliona. Een tocht met ook weer wat klimmetjes. Uiteindelijk afgedaald tot zeeniveau. Lido di Policoro heeft meerdere zeer fraaie brede zandstranden met leuke strandrestaurants. We waren zo’n beetje de enigen op het strand. 2 lettini en een ombrellone. Voor de eerste keer dit jaar in de Middelandse zee gezwommen.
Terwijl we er waren sloeg het weer volledig om. De lucht werd gitzwart en de regen viel met bakken uit de lucht. Lunch in het strandrestaurant (pasta vongole), waar het alle hens aan dek was. Een ‘aqua bomba’ volgens de ober. In de stromende regen terug via de D653. Dat was een slecht plan. Weliswaar vlakker dan de heenweg, maar het was nog net geen snelweg. En dat in de stromende regen, met dus slecht zicht. Onverstandig en eng. Hoe dan ook, wel goed aangekomen, met wel weer het toetje van de 4 km lange klim.
Daarna was het leed echter snel geleden. De zon begon weer te schijnen. Een wandeling door Rabatana gemaakt, nog maar zeer gedeeltelijk gerestaureerd en daardoor nog geen Efteling-gevoel en geen groepen toeristen die achter een vlaggetje aan lopen. In het Palazzo dei Poeti had men het meest romantische tafeltje op het dakterras voor ons gedekt. Een erg goede plek om 2 nachten te blijven.
De routebeschrijving bij het vertrek uit Rabatana was niet helemaal duidelijk, waardoor we al bij het begin een extra lus van 5 km hebben gemaakt. Wel bijzonder om door Rabatana af te dalen. Gekozen voor de korte route. Een heel ander landschap dan de dagen er voor. Het middelste gedeelte is nogal desolaat met als ‘hoogtepunt’ het naargeestige Craco Peschiera. Een smaakvolle pasta-lunch bij de Azienda Il Calanco die ook in de routebeschrijving wordt genoemd. Veel alternatieven zijn er niet. De tocht eindigt met een klimmetje naar het leuke plaatsje Bernalda.
Het hotel is uitstekend. O.a. een heerlijk zwembad. Geen straf om daar 2 nachten te blijven. In Bernalda kun je uitstekend eten, bijvoorbeeld in de Cinecitta bar die hoort bij Palazzo Margherita dat in bezit is van Francis Ford Coppola. De 2e dag hebben we een eigen rondrit gemaakt naar het vlakbij (16 km) gelegen strand: Lido di Mesapotano. Een prachtig lang zandstrand. Het enige is dat je er over een vrij drukke weg naar toe moet fietsen, maar goed te doen.
De laatste etappe, terug naar Matera, bestaat voornamelijk uit 2 lange klimmen: naar Montescaglioso en naar Matera. Nog één keer genieten van de mooie vergezichten. Op tijd vertrokken, dus ook nog een lekker dagje in Matera. Wederom aangekomen in het hotel in Matera, nu een heerlijke kamer op de begane grond in een heuse grot. De fietsen in ons gewone kloffie weer teruggebracht naar de verhuurder.
Alles bij elkaar was dit een zeer geslaagde en erg mooie fietsvakantie in Basilicata.
Met vriendelijke groet,
Erik-Jan en Joyce
Il caffè, un aperativo, la bella figura, leven om te eten… Italië is een heerlijk land! Maar geldt dit voor het hele land? In onze Volkskrant lezen we over een ‘gapend gat’ tussen Noord- en Zuid-Italië”. Is het onderin de laars echt zo anders? We boeken voor onze meivakantie in 2018 de achtdaagse fietsvakantie in Basilicata, de hiel van het land. Volgens Onderweegs is Basilicata “Het land van Carlo Levi”. Levi verbleef in de dertiger jaren, na een verbanning vanwege zijn anti-fascistische activiteiten noodgedwongen enkele jaren in deze streek. In het bij deze reis verstrekte boek “Christus kwam niet verder dan Eboli” beschrijft Levi de streek: “… kon het oog in iedere richting wegdwalen over de oneindige horizon…” Wat gaan wij vinden? We zijn reuze benieuwd en vertrekken begin mei vol verlangen naar bella Italia, naar Basilicata.
Tijdens de busreis van het vliegveld naar Basilicata zullen wij hetzelfde gevoeld hebben als Carlo Levi: “Waar gaan we terecht komen, wat gaan we aantreffen?” Wij komen vandaag aan in Matera, de oude wijk Citta dei Sassi, de stad waar tot in de vijftiger jaren mensen in uitgehouwen grotten wonen. Levi beschrijft Matera als een stad met tragische schoonheid. Ons gevoel is dat we ‘live’ ronddwalen in een tekening van Esscher. Als we met onze koffers door de oude Sassi wijk wandelen, hebben we geen idee hoe de wijk in elkaar zit. Alles lijkt onder, boven en vooral door elkaar gebouwd.
Net nu we enkele straatjes in Matera herkennen, vertrekken we voor onze eerste fietsdag. We zijn beducht voor de rijstijl van de Italiaanse automobilisten. Vooral niet handsfree, telefonerend en toeterend rijden ze ons voorbij dat het een lust is. Gelukkig merken we dat ‘een stel op een fiets’ op tijd en plaats respect afdwingt, er wordt ons zelfs een aantal keren voorrang gegeven. We rollen soepeltjes de stad uit en al gauw slokt het glooiende groene landschap ons op. Akkers met oeroude olijfbomen en velden met duizenden frisse dieprode klaprozen. We zijn verrast door de groene velden.
In sommige klimmetjes lijken de ‘monacchicchi’ (Levi beschrijft ze als geesten van ongedoopt overleden kinderen die nu als kleine, vrolijke en vluchtige wezentjes brave mensen poetsen bakken…) achter aan onze fietsen te hangen. Gelukkig bieden stevige klimmetjes mooie vergezichten! Tegen de avond arriveren we op ons eerste overnachtingsadres. We ontmoeten de aardige mevrouw die op energieke wijze leiding geeft aan dit enorme bedrijf omringd door meer dan honderd hectare wuivend graan.
Na een goede nacht trekken we verder Basilicata in. Vandaag ervaren we wat Levi beschrijft met: “In alle richtingen zag ik verafgelegen dorpen liggen, als dolende zeilen op de grote zee.” We maken flink gebruik van de ondersteuning van de elektrische fietsen. Enorme groene vlaktes, mooie doorkijkjes. De routebeschrijving van Onderweegs is gelukkig prima op orde, de Italiaanse bewegwijzeringsborden lopen hier en daar op het laatst, maar ondersteunen zeker. Na een letterlijk heerlijke stop bij ristorante Pezzolla in Accettura komen we in de buurt van ons tweede overnachtingsadres. Stigliano, hoe kan een dorp toch zo mooi liggen?!
Vandaag gaan we echt ‘op bezoek’ bij Carlo Levi. Onze fietstocht naar het mooie dorpje Aliano duurt langer dan noodzakelijk. Er zijn te veel, te mooie fotomomenten. Vandaag proberen we met Levi’s ogen te kijken.
We fietsen een dorp binnen dat we al lijken te kennen. Aliano ligt niet op een heuveltop zoals de andere dorpen in deze streek. Levi schrijft: “… maar op een soort asymmetrisch zadel tussen diepe schilderachtige ravijnen.” Na een korte espresso stop, waarbij we getuige zijn van een heuse ‘mannendorpsraad’ over een loszittende steen in de hoofdstraat, bezoeken we net als Levi het kerkhof van Aliano. Niet om zoals hij schrijft:…”de tijd te doden”, wel om te genieten van de uitzichten waar Levi een flink aantal van zijn schilderijen op heeft gebaseerd.
Als je meent het dorp uit fietsen kom je in het eigenlijke beneden dorp. Hier heeft Levi gewoond, hier staat ook zijn standbeeld. We ‘eren’ hem met een foto, wat heeft Carlo Levi deze streek prachtig gevangen in beelden en wat heeft hij Basilicata voor ons tot leven gebracht.
Na een goede nachtrust in ons verblijf maken we vandaag een rondrit. We fietsen eerst door een oneindig lijkend landschap. Bezoeken het schilderachtig gelegen Colobraro en komen na een flinke klim, en het bijbehorende cadeautje, de afdaling, uit in een vruchtbaar dal landschap. Slimme irrigatiesystemen en zorgzame telers zorgen voor frisse velden en de gewassen bereiden zich in alle rust voor op de komende oogst. Een mooie route. Daarna een zoektocht door het piepkleine dorpje Rabatana, we zijn dicht bij ‘ons poëziepaleisje’ maar het kost moeite om de weg terug te vinden.. We zijn de enige twee gasten en worden aan het meest romantische tafeltje ’s avonds weer culinair in de watten gelegd door de speciaal ingevlogen kok en gastheer.
Vandaag passeren we Craco, een vanwege aardverschuivingen geëvacueerd en verlaten dorp. De rit er naar toe brengt ons eerst over een nieuw aangelegde weg, het asfalt is nog warm. We fietsen zeker een half uur over dit strakke asfalt en constateren dat wij, op twee auto’s na, de enige gebruikers zijn. De weg naar Craco laat ons flink klimmen. Na een scherpe bocht staan we ineens oog in oog met een vos. De vos staat midden op straat en hij neemt ons op met een blik van: wat doen jullie hier op mijn terrein. Vervolgens tippelt hij lichtvoetig naar de berm en hupt de sloot in. Als wij verder fietsen ‘bespiedt’ hij ons vanachter de graspollen. Na Craco volgt er een heerlijke afdaling en net voor er een flinke onweersbui losbarst, fietsen we het terrein van ons verblijf in Bernalda op.
Onze laatste fietsdag. Net buiten Bernalda treffen we een staaltje van Italiaanse deugdelijkheid. Op een stuk fietspad staat bij iedere uitrit een bord einde voet- en fietspad, om zeven meter verder het voet- en fietspad opnieuw te laten beginnen. We treffen geweldige bloemenvelden en met iedere trap komen we weer dichter bij Matera waar we nog een nacht in ‘onze’ grot zullen slapen.
Een extra dagje Matera maakt ons extra duidelijk hoe bijzonder het leven in deze oude stad moet zijn geweest. We dwalen door de nauwe straatjes. We bezoeken een nog ingerichte grotwoning en genieten in het Museo Nazionale d’Arte Medievale van schilderijen van Carlo Levi. ’s Avonds op het plein aan de voet van de Duomo sluiten we met een heerlijk drankje onze geweldige vakantie in Basilicata af.
Carlo Levi heeft ons met zijn boek een soort van preview gegeven op onze fietsvakantie in Basilicata. De sfeer die hij beschrijft was op tijd en plaats ter plekke nog voelbaar. En dat noord en zuid Italië van elkaar verschillen is voor ons geen vraag meer. We hebben kunnen genieten van de rust en de natuurlijk ruigheid in mooi Basilicata!!
Harm en Anja
“Het was zeer goed georganiseerd, de taxi was op tijd, de bagage was er steeds (één uitzondering: een uurtje moeten wachten), de weg beschrijving en info was prima,
zeer goede fietsen. We hadden ook mooi weer!”
Je mag de foto’s zeker gebruiken voor jullie website. We hebben zeer genoten van de fietsvakantie in Basilicata. De organisatie vonden we ook prima.
Vriendelijke groetjes
Carina